Blog

Zjawisko samotnego wychowania jest zjawiskiem coraz bardziej powszechnym. Bywa postrzegane jako negatywnie rzutujące na rozwój dziecka.

Będąc rodzicem jednego dziecka, rozważamy, jak wyglądałaby nasza rodzina, gdyby pojawiło się kolejne dziecko, jaki wpływ na dziecko miałoby rodzeństwo.

Zjawisko samotnego wychowania jest zjawiskiem coraz bardziej powszechnym. Bywa postrzegane jako negatywnie rzutujące na rozwój dziecka. 

W życiu codziennym wydaje nam się, że potrzebujemy motywacji. Do pracy, do wstania, do zrobienia obiadu, do wielu czynności. Często okazuje się, że ta motywacja jest w nas, w środku. 

Większość problemów związana z tematem szkoły i przedszkola ma swoje źródło w nowości tych miejsc. Dziecko zmienia środowisko, poznaje nowych kolegów, koleżanki i Panie.

Ależ skąd powie statystyczny Polak, niejedna pobożna, bogobojna dusza z pierwszych ławek kościoła, niejeden nawet kapłan, wyliczając 500+, becikowe, kosiniakowe, świadczenia z tytułu samotnego macierzyństwa, alimenty. Żyć nie umierać. 

Na dialog wyrażony „językiem serca” składają się dwie fazy empatia oraz szczere wyrażenie własnych uczuć.

Przemoc w rodzinie jest definiowana jako zamierzone, wykorzystujące przewagę sił, oraz naruszające prawa i osobiste dobro człowieka działania, które powodują cierpienie i szkody (za: PARPA).

Jeśli zadajesz sobie pytania o to, jak wypełniać swoją rodzicielska rolę, o to jak budować swój autorytet i otrzymywać szacunek dziecka 

Każdy z nas dąży do osiągnięcia sukcesu w życiu bez znaczenia czy będzie on rozumiany, jako spełnienie w życiu rodzinnym czy zrobienie kariery...